ولایت

یریدون لیطفئو نورالله بافواهم والله متم نوره ولوکره الکافرون

و اینک، یعنی در زمان جاهلیت مدرن، دستان اهریمنی بوسفیان های زمان از آستین هنرگرانی پست مایه و به غایت رسوا، که عروسکان خیمه شب بازی دشمنی و کینه توزی دیرینه غرب با اسلامند، بار دیگر بیرون آمد و نمایان شد، همان دستانی که از روز نخست، مهابت الهی ابراهیم خلیل را در کوی و برزن‌های نمرودیان نشانه رفت و همان سامریی که موسی کلیم را در دامنه کوه طور به اندوه نشاند! دستانی که هزار و چهار صد و اندی سال پیش در کوچه‌های غبار آلود مکه، سیمای آفتاب وش رحمتاً للعالمین را با دشنه خاکستر جریحه‌دار نمود!! و دستان همان اهریمن دگر بار اینگونه بی رحمانه به ساحت پیامبر رحمت می‌تازد، تا به خیال واهی نور محمدی را خاموش سازد و ولایت الهی را به چالش اندازد؛ اما هرگز!