ولایت

حضرت مسیح(ع) نزد مسلمانان مورد تکریم بوده و جزو پیامبرانی هستند که شریعت جدید و کتاب جدیدی آوردند. البته کتابی که امروزه در دست ما هست همان مطالبی که به حضرت عیسی(ع) وحی می شد نیست. بلکه این کتاب بعد از ایشان نوشته شد. از ویژگی های حضرت مسیح(ع) اینست که بدون اینکه پدری داشته باشند متولد شدند. این مسأله به لحاظ عقلی محال نیست گرچه بعلت اینکه به آن در زندگی روزمره عادت نداریم آن را عجیب بدانیم. شاید علت آن این باشد که در آن روز چنان وضعیت بدی در جامعه شکل گرفته بود که مردی شایسته حضرت مریم(س) وجود نداشت.
به صلیب کشیده شدن عیسی(ع)
مسلمانان معتقد نیستند که مسیح(ع) مصلوب شده و بعد از سه روز زنده شده و به آسمان عروج نموده است. بلکه فرد دیگری که ظاهراً شبیه ایشان بوده است، به صلیب کشیده شد.
اما یکی از اساسی ترین آموزه های مسیحیت مصلوب شدن مسیح(ع) است. گفته می شود که حضرت آدم(ع) از میوه ممنوعه خورد و گناه کرد. بواسطه گناه او کل بشریت گناهکار شدند! سپس حضرت عیسی(ع) ظهور نمود و با مصلوب شدن و قربانی شدن خودش باعث بخشیده شدن بشریت از گناه نخستین شد.
اما به نظر می رسد که چندین اشکال در این میان وجود داشته باشد؛
پیامبران باید معصوم باشند وگرنه انسانها نمی توانند به سخنانشان اعتماد کنند و داستان حضرت آدم در شرایطی بوده است که هنوز شریعتی وجود نداشته و هنوز تکلیفی بر انسانها نبوده است.(1)
چرا اگر آدم(ع) میوه ممنوعه را خورد کل بشریت باید گناهکار شوند؟ این با عدالت الهی در تضاد است. گناه زمانی گناه است که انسان با اراده و اختیار خودش کاری مخالف فرمان خدا انجام دهد(و در واقع عمل خودش باشد.) اگر کاری بدون اختیار باشد اصلاً گناه نیست چون خود آن فرد انجام نداده است.
یکی از اساسی ترین آموزه های مسیحیت مصلوب شدن مسیح(ع) است. گفته می شود که حضرت آدم(ع) از میوه ممنوعه خورد و گناه کرد. بواسطه گناه او کل بشریت گناهکار شدند! سپس حضرت عیسی(ع) ظهور نمود و با مصلوب شدن و قربانی شدن خودش باعث بخشیده شدن بشریت از گناه نخستین شد.
بر فرض این که بشریت گناهکار شده باشند چرا با قربانی شدن مسیح(ع) کل بشریت پاک می شوند؟ به نظر می رسد که این با حکمت الهی در تضاد است. زیرا این مسأله مانند اینست که یک نفر در طرف دیگر دنیا کار خوبی بکند و به من هم ثواب بدهند! و خب فرق من که بخشیده شدم با بشریت قبل از مصلوب شدن مسیح چیست که بدون اینکه کاری کرده باشند یکی بخشیده شود و یکی گناهکار باشد.
الوهیت عیسی(ع)
به نظرمی رسد که مسیحیان قبول دارند که خداوند واحد است. اما برای عیسی(ع) به نوعی الوهیت قائل می شوند. به تعبیر دیگر خداوند واحد است اما در قالب سه شخص ظهور کرده است. پدر، پسر و روح القدس. اگر گفته شود که خداوند یکی از این سه تا است خب این به لحاظ عقلی صحیح نیست و خداوند محدود می شود. برخی از مسیحیان برای توضیح این سخن اینگونه بیان کرده اند که این مسأله را نباید عقلانی بفهمیم. در حالی که اگر بخواهیم عقل را کنار بگذاریم، باید اصل قبول دین و همچنین فهم دین را نیز کنار بگذاریم زیرا در هر دو اینها از عقل استفاده می کنیم.
خداوند موجودی محدود نیست که در کنار بقیه موجودات و هم ارز آنها وجود داشته باشد بلکه وجود بی نهایت دارد.
انجام امور دنیایی در کنار توجه به آخرت
با توجه به اینکه برخی افراد تصور کردند که عیسی(ع) برای توجه به آخرت از دنیا رویگردانی کرده است پس رهبانیت پیشه کرده و ترک دنیا کردند. در حالی که در اسلام ما گرچه باید از محبت دنیا و امور دنیایی دل بکنیم و قطع توجه کنیم اما باید در عین حال امور دنیایی را انجام دهیم. ما دنیا را وسیله آباد کردن آخرت می دانیم. اگر ازدواج می کنیم برای رشد کردن و رسیدن به خداست و اگر غذا می خوریم برای رسیدن به خداست و همه امور زندگی را می توان بر اساس شریعت انجام داد تا باعث رشد انسان شوند. بنابراین دنیا و آخرت جدای از هم نیستند.
بر فرض این که بشریت گناهکار شده باشند چرا با قربانی شدن مسیح(ع) کل بشریت پاک می شوند؟ به نظر می رسد که این با حکمت الهی در تضاد است. زیرا این مسأله مانند اینست که یک نفر در طرف دیگر دنیا کار خوبی بکند و به من هم ثواب بدهند! و خب فرق من که بخشیده شدم با بشریت قبل از مصلوب شدن مسیح چیست که بدون اینکه کاری کرده باشند یکی بخشیده شود و یکی گناهکار باشد.
حضرت مسیح و امام زمان(ع)
در انجیل فعلی به مواردی بر می خوریم که مصداقی جز بشارت بر ظهور امام عصر(ع) ندارد.(2) بر اساس برخی روایات، حضرت عیسی(ع) نیز همراه امام زمان(ع) آمده و پشت سر ایشان نماز خواهد خواند.(3) همچنین براساس آیه ((وَ إِنْ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ الْكِتابِ‏ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ یَكُونُ عَلَیْهِمْ شَهیدا))(4) و روایت ذیل آن همه اهل کتاب در آخرالزمان و پیش از مرگ ایشان به وی ایمان می آورند.
پس از عیسی(ع) آنچنان که در برخی نقل ها آمده است، پطرس که اولین ایمان آورنده به وی و بزرگترین حواری بود، ادامه بار رسالت وی را بر عهده گرفته و به عنوان وصی او معرفی می شود. پطرس که شمعون نیز نامیده می شود، جد مادری نرجس خاتون، مادر مکرمه امام زمان(ع) است.

پی نوشت:
1. ر.ک: رساله انسان قبل از دنیا، علامه طباطبایی(ره)
2. مطابق نوشته “مستر هاکس آمریکایی” در کتاب “قاموس کتاب مقدس” 80 بار پسر انسان در انجیل و ملحقات آن(عهد جدید) تکرار شده است که فقط 30 مورد آن با حضرت عیسی(ع)قابل تطبیق است و 50 مورد دیگر از نجات دهنده ای سخن می گوید که در آخر الزمان ظهور خواهد کرد.(به نقل از کتاب تاریخ تمدن و ملک مهدوی ص322)
3. ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه ج1، ص280
4. آیه 159 نساء